Przymierze Miłosierdzia jest prywatnym stowarzyszeniem wiernych założonym w 2000 roku przez dwóch włoskich kapłanów – ks. Enrique Porcu i ks. Antonello Cadeddu oraz misjonarkę świecką Marię Paulę. Jego statuty zostały przyjęte przez Arcybiskupa Sao Paulo Kardynała Claudio Hummes w sierpniu 2005. Stowarzyszenie ma swoją siedzibę w Sao Paulo w Brazylii, natomiast wspólnoty i grupy Przymierza Miłosierdzia są obecne w 36 miastach w Brazylii, a także w Portugalii, we Włoszech, we Francji, Belgii i w Polsce. Rodzina Przymierze Miłosierdzia gromadzi i jednoczy siły mężczyzn i kobiet, celibatariuszy i małżonków, kapłanów i ludzi świeckich. Wezwani przez Boga na różne sposoby ewangelizujemy i ufając w moc Ducha Świętego realizujmy wszelkie dzieła Miłosierdzia, na które pozwalają nam nasze siły. Naszą misją jest stać się żywą ekspresją miłości miłosiernej, rozlewającej się z serca naszego Boga, poprzez Swój Kościół, dla najbiedniejszych materialnie i duchowo.
Działalność Przymierza Miłosierdzia wśród młodzieży i dorosłych w Polsce obejmuje miasta:
Buk, Czarnków, Kraków, Legionowo, Lublin, Olsztyn, Poznań, Szczecin, Śrem, Świdnica, Toruń, Warszawa, Wrocław i Wolsztyn przy czym najdłużej istniejącą jest grupa szczecińska.
https://www.facebook.com/przymierzemilosierdziawolsztyn
W listopadzie 2010 roku misjonarze ze Wspólnoty wraz z księdzem Piotrem Pieprzem, opiekunem grupy z Buku, spotkali się z Arcybiskupem Poznańskim- Stanisławem Gądeckim.
W maju 2011 roku Przymierze Miłosierdzia zostało erygowane w Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej jako Prywatne Stowarzyszenie Wiernych.
Charyzmatem wspólnoty jest przede wszystkim praca z ubogimi i ewangelizacja.
Swoją tożsamość odnajduje w Słowie Życia:
1Duch Pana Boga nade mną,
bo Pan mnie namaścił.
Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim,
by opatrywać rany serc złamanych,
by zapowiadać wyzwolenie jeńcom
i więźniom swobodę;
2 aby obwieszczać rok łaski Pańskiej,
i dzień pomsty naszego Boga;
aby pocieszać wszystkich zasmuconych,
3 ,
aby im wieniec dać zamiast popiołu,
olejek radości zamiast szaty smutku,
pieśń chwały zamiast zgnębienia na duchu.
Nazwą ich terebintami sprawiedliwości,
szczepieniem Pana dla Jego rozsławienia.
Iz 61, 1-3